14-16 september 2007: weekend in Hamoir
Vrijdag, 14 september 2007
|
Na de drukte van de tweede week van het schooljaar, wilden we eens "uitrusten". Om half vier vertrokken we naar Hamoir. Bijna twintig jaar geleden zijn we met de kinderen in Xhoris dikwijls een weekje gaan logeren, en dan maakten we al eens een wandeling vertrekkend uit Hamoir. Ik had die wandelbeschrijvingen nog en we wilden er nog wel eens enkele van overdoen. De rit verliep rustig en als vierde zetten we ons op de camperplaats aan de Quai. Het was daar toen wel niet zo rustig, want voortdurend komen daar kayakkers toe die met een busje vervoerd worden. Zoals gewoonlijk maakten we een verkennende wandeling door het dorp (of is het een stad). Veel bakkers, een superette, heel wat tavernes: dat kon hier niet mislukken. |
|
|
|
|
Zaterdag, 15 september 2007 |
Een schitterende dag beloofde het te worden, nog wel wat mistig, maar er was zon voorspeld. Iets na tienen vertrokken voor een wandeling van ongeveer 12 kilometer. De brug over en dan de Ourthe volgen tot in Xhignesse, een dorpje met een prachtig romaans kerkje. Mijn vrouw testte de akoestiek door er en stukje uit het Requiem van Mozart aan te heffen. Weidse panorama's (al zijn die dat wellll altijd), dan door een bos steeds dalen naar de Ourthe, onder een spoorwegbrug en dan naar Comblain-au-Pont. Daar staat aan het station een modern beeldhouwwerk dat aangeeft dat hier ooit een Jazzfestival was: samen met Jazz Bilsen de voorloper van Torhout-Werchter. De brug over en van hier is het gemakkelijk: altijd maar naast de rivier tot in Hamoir. Om half twee terug en dan maar even gerust. |
|
|
|
|
Om half vier terug op pad. De brug over, tot aan de Chapelle St.-Donat en daar rechts het bos in. Ik zou zelfs zeggen: de bergen in. Mens, klimmen dat je moet doen. Zuchten en zweten, stoppen om zogezegd van de omgeving te genieten: het is afzien. Maar als je dan uit het bos komt, zit je boven op het plateau met een prachtig uitzicht. Dan richting Filot, ook weer een dorpje waar ze de rust uitgevonden hebben. Er staan wel enkel mooie oude huizen, en een prachtige kleine kerk. Dan is het wel even zoeken naar de goede weg. Natuurlijk, we zijn daarstraks geklommen, nu moeten we terug naar beneden naar Hamoir. Amaai ons knieën. Een 9 kilometer op bijna 3 uur. Moe maar voldaan hebben we nog een hele poos in het zonnetje genoten van onze dag. |
|
|
|
Zondag,16 september 2007
|
's Morgens scheen het zonnetje in een blauwe lucht. Ik zag dat we met 11 campers overnacht hadden. Na het ontbijt weer op pad. Nu naar Sy. Er bleek weinig nog te kloppen van de wandeling La croix du Curé. Midden in een bos vind je een graf waar ooit (in 1778) de pastoor van Xhignesse vermoord is. Adembenemend is het gedeelte voordat je in Sy arriveert (De Route des 100 Crêtes, niet Crêpes). Hier zijn er verschillende uitkijkpunten waar je de Ourthe duizelingwekkend diep onder je ziet voorbijglijden, met erop af en toe kayakkers. Vanaf hier gaat de wandeling gemakkelijker, want tot Hamoir volg je nu de rood-witte aanduidingen van de Grote Routepaden. |
|
|
Wandelaars die de GR-paden kennen, zien ook onmiddellijk in het landschap deze merktekens. Ze duiden de weg aan die je kan stappen. Meestal zijn het geen wandelingen die terug aan het beginpunt aankomen. Zo kan je praktisch gans Europa doortrekken. Een ganse ploeg staat ervoor in dat deze tekens onderhouden worden. Voor meer info ga naar hun website. |
|
|
In Sy iets gegeten bij een Hollander. Deze had misschien veel kaas gegeten, maar niet van de Franse taal. Op zijn bord langs de straat had hij de meeste zaken letterlijk in het Frans vertaald. Salades vers le choix, frites incluis. Maar zijn clubs mochten er zijn. Terug op stap, langs de rotsen waar hier een daar een klimmer bezig was. Dan rechts een steil pad over de rotsen en je komt in een mooie weide om dan door het gehucht Lassus te trekken. Nu heb je de Ourthe terug aan je linkerkant. Ik denk dat we een 10-tal kilometer gestapt hebben ( 2 meer als genoteerd op de kaart), omdat we verschillende malen verkeerd waren gelopen |
| Bij de bakker net aan de brug nog een stukje taart gegeten,met een kop koffie en dan naar de camperplaats. Aan onze motorhome nog een hele tijd in zonnetje gezeten. Dat bleek later niet zo slim want een heel eind voor Luik zat alle verkeer vast door terugkerende autofanaten die naar Francorchamps waren geweest. Maar ja, je geraakt toch thuis. | |
|
Aantal kilometers afgelegd: 295 |
|
| Wil je meer foto's zien, klik dan HIER | Voor de wandelkaart klik HIER pdf-formaat |
© G. Nijs
