28-30 september 2007: weekend in Barvaux

Vrijdag, 28 september 2007
Na de drukte van de vierde week van het schooljaar, wilden we eens "uitrusten". Om iets voor vier vertrokken we naar Barvaux. De camperplaats achter het zwembad was gemakkelijk te vinden. Het ziet er daar wat onderkomen uit, al is het uitzicht op de Ourthe en het dorp wel mooi. Ik begrijp niet dat er daar niet elke week iemand van de gemeente met een grasmaaier kan langskomen. Maar ja die man is misschien al langdurig ziek.  We waren de derde en enkele minuten later stond er al een vierde camper. Ik het op het www gelezen in een verslag dat er in Barveaux niks te beleven valt: ik vrees dat de schijver de verkeerde kant is opgegaan. Winkels en café's genoeg.
 

 

Zaterdag, 29 september 2007

Toen ik een aantal wandelingen op stafkaart uitzocht, viel het me op dat er zo dikwijls in de omgeving van Barvaux sprake is van menhirs en dolmen. Op het web gegoogled en jawel, je moet niet naar Stonehenge om de stenen overblijfsels van oude culturen te bewonderen. Daarom trokken we iets na tienen erop uit voor onze menhir- en dolmentocht. Wil je meer van dit onderwerp weten, klik dan HIER.
 

 

De start is niet zo mooi: we moeten van de camperplaats tot aan het station en vandaar richting Wéris. Op een bepaald ogenblik zie je van ver al een opstaande steen links naast de weg. Dat valt wat tegen, want ik had hem hoger verwacht. Maar ja, wie het kleine niet eert ... Maar dan komen er meer. Een beetje verder rechts een drassig pad, en op de kruising naar links. Een 100 meter links onder vier majestueuze eiken: de dolmen van Oppagne, met erachter enkele menhirs.

 


Hier ontmoeten we nog 2 dolmenzoekers. Maar zij kwamen al te voet van Durbuy. De omgeving is er wel naar dat je precies in de tijd teruggeworpen wordt. Die eiken doen ons denken aan de druide in Asterix. De wind doet de mais ruisen. Het is er fris en er hangen dreigende wolken.

Op de drassige paadjes worden we regelmatig gekruist door quads. Ieder zijn pleziertje, zij zullen ambetant geweest zijn door ons omdat we hun snelheid wat deden zakken, en wij vonden dat ze al de paden kapot reden met als gevolg dat je over de plassen moest springen om toch min of meer droog te blijven.

Nog een 500 meter verder staan er links van de weg in een weide 3 menhirs onder een boom. We dachten hier onze picknick te verorberen maar de wind waait er dwars door ons heen. Een beetje verder kunnen we in de luwte achter een haag onze meegebrachte boterhammetjes opeten. Dan gaat het rechts langs een bos bergop door een nat pad, weer maar eens de quads. Vanop een hoogte heb je een magnifiek zicht op de 4 eiken en daaronder de dolmen van Oppagne.

Aan het kruispunt links en een beetje verder de grote baan over. Nu lopen we ongeveer 1 km door de maisvelden naar de dolmen en menhirs van Wéris. Hier liggen en staan heelwat stenen. Toevallig hebben hier ook een 20-tal quads halt gehouden. Dan naar rechts, richting de dorpskern, maar juist voor de kerk links af tot aan het kerkhof. Hier staat een bank met erachter en okkernotenboom. Daar heeft precies in de streek nog niemand van okkernoten gehoord: ze lagen met honderden op de grond. We hebben daar onze oogst binnengedaan: zoveel als we dragen kunnen.

Daar rechts, eerste wegje dan links. Op een kruising kan je rechts naar omhoogklimmen: en zij maar gerust het is een kuitenbijter. Boven kom je aan de menhir: pierre de Haina. Tot onze verbazing is de wit geschilderd, maar in het stukje over menhirs lees je waarom. Het panorama is adembenemend. Dan naar beneden, links rond de berg en we komen terug op het punt waar we naar die witte menhir klommen. Hier nu naar rechts en op de grote weg naar rechts richting Morville. Net achter een bron die rechts uit een muur spuit moeten we naar links. In plaats van op het einde scherp naar rechts te draaien, vervolgen we langs een breed pad naast de weiden.

Op het einde trekken we door de weide, op een weggetje rechts en op een asfaltbaan naar links. Dan dalen we af langs een rotspad. Ondertussen is het beginnen regenen wat de onderneming wel hachelijker maakt. Nu volg je de roodwitte aanduidingen van de GR die je zonder problemen naar Barvaux brengen. Onderweg genieten we, ondanks die regen toch van het landschap. Als je achter je kijkt; zie je soms de witte Pierre de Haina. Ik denk dat we toch 19 km hebben gestapt.

Zondag, 30 september 2007
Ik had al in verschillen commentaren gehoord over de wandeling van Barvaux naar Durbuy. Op zondag zijn we dan onder een stralende zon langs de Ourthe naar Durbuy gestapt. En wees gerust we waren daar niet alleen. In Durbuy iets gedronken en even door le vieux Durbuy gestapt. Als  terugweg hebben we niet nog eens dezelfde route genomen, maar direct rechts als je aan de fontein het bos intrekt. Dan naar Bohon en zo terug naar Barvaux. Langs de Ourthe terug is wel mooier weten we nu. Aan de camper nog wat genoten van de zon en om halfzeven huiswaarts.

Aantal kilometers afgelegd: 304

Wil je meer foto's zien, klik dan HIER

Voor de wandelkaart klik HIER     pdf-formaat

 


© G. Nijs